Het verhaal van Annette

“Omdat ik nog zo jong was, kan ik me er niet zoveel van herinneren. Maar ik weet nog wel dat we in diepe rouw waren. Vooral voor mijn zus en moeder was het een flinke klap. Mijn moeder was 40 toen ze er opeens alleen voor kwam te staan. Ze had alle energie nodig om het verlies een plekje te kunnen geven. Het laatste waar ze mee bezig wilde zijn was de financiële situatie. Zeker omdat ze net een groter huis hadden gekocht.”

“Je mag het gerust een geluk bij een ongeluk noemen dat mijn ouders een overlijdensrisicoverzekering hadden afgesloten toen ze het huis in Heiloo kochten. Ik was me er op dat moment niet van bewust, maar dit heeft veel invloed gehad op mijn leven. Mede dankzij de verzekering van mijn ouders heb ik een onbezorgde jeugd gehad.”

“Na het overlijden van mijn vader, keerde de verzekeraar een bedrag uit. Daardoor konden we de hypotheek blijven betalen. We hoefden dus niet halsoverkop te verhuizen naar een andere woning, in een onbekende buurt. Mijn zus en ik konden met onze vriendjes uit de buurt blijven spelen. Ook gingen we ‘gewoon’ op hockey en paardrijles. En op latere leeftijd hebben we allebei de studies gedaan die we wilden doen. Dit gaf ons een stabiele basis voor de rest van ons leven. Je weet nooit hoe het leven was gelopen zonder de verzekering, maar het heeft er zeker voor gezorgd dat we de kans hebben gekregen om ons te ontwikkelen tot wie we nu zijn.”

“Inmiddels woon ik samen met mijn man Marcus in een koophuis in Amsterdam. Toen we het huis kochten, sloten we meteen een overlijdensrisicoverzekering af op elkaars leven. Daardoor weet ik dat Marcus in het huis kan blijven wonen als ik overlijd. En dat er geen financiële impact is. Dat geeft een fijn gevoel. Ik hoop écht dat mensen begrijpen wat je met een overlijdensrisicoverzekering voor iemand kan betekenen. Je geeft je nabestaanden een zetje in het leven. Hoe mooi is dat!?”