Een kluswoning
Toen ik mijn huis kocht, leek het allerminst op een kluswoning. Een likje verf, een nieuwe vloer, misschien een nieuwe keuken…Meer is er niet nodig voor ik erin trek. Dacht ik. Tijdens de sleuteloverdracht hadden de verkoopmakelaar en de aankoopmakelaar het er nog over hoe goed het huis was onderhouden. Maar ze lieten zich denk ik verblinden door de nieuwe badkamer. Sinds ik de sleutels heb, ontdek ik namelijk steeds meer dingen die ik moet aanpakken. Inmiddels denk ik: ‘Help, ik heb een kluswoning!’ Maar veel tijd om daarover na te denken heb ik niet. Ik combineer mijn verbouwing namelijk met een fulltime baan. De woning koop ik in mijn eentje. Hoewel ik veel hulp krijg van mijn vriend, familie en vrienden, moet ik alles zelf uitzoeken. Het begon allemaal toen ik een muur tussen de woonkamer en een aangrenzende kamer wilde verwijderen. En ik moest gaan stuken. Dat was het begin van een lopend treintje. En sindsdien val ik van de ene verrassing in de andere.