Succesvolle re-integratieverhalen

Na jaren gewerkt te hebben wordt Herman ziek omdat hij niet langer tegen onregelmatige diensten kan en niet meer kan omgaan met tijdsdruk. Ook kon hij het tempo niet meer aan. UWV had hem gedeeltelijk arbeidsgeschikt verklaard.

Inmiddels werkt Herman bij een bedrijf in tweedehands rolstoelen
Zijn werkgever vertelde mij dat het voor Herman belangrijk is om het ritme van werken te houden omdat hij anders teveel gaat piekeren en slecht slaapt. Herman woonde alleen en legde wat moeilijk contact. Na een gesprek met Centraal Beheer werd Herman aangemeld bij een re-integratiebedrijf in zijn woonplaats. Gelukkig was er een tijdelijke klus als schilder. Hierdoor bleef Herman actief en hij vond het erg leuk om te doen. Na een paar gesprekken kwam naar voren dat Herman graag een opleiding wilde doen voor fietsenmaker. De opleiding werd afgerond met een diploma, maar in de praktijk bleek dat het werken onder tijdsdruk toch te moeilijk was. Inmiddels werkt Herman bij een bedrijf in tweedehands rolstoelen. Hij vindt het leuk om deze op te knappen zodat de rolstoelen weer naar een andere klant kunnen. Door het missen van toeslagen op zijn salaris blijft Herman gedeeltelijk arbeidsongeschikt, maar hij werkt voldoende om een loonaanvullingsuitkering te ontvangen.

Marion vertelde mij dat zij een idee had voor haar re-integratie. Haar zonen kregen namelijk autorijles. Marion vroeg aan de rijinstructeur of hij eens wilde kijken of zij dit ook zou kunnen. Haar eigen rijvaardigheid bleek gelukkig dik in orde! Marion keek ondertussen al naar de opleidingsmogelijkheden.

Traplopen was niet mogelijk
Haar werk in een winkel kon zij helaas niet meer doen omdat zij niet lang kon staan en lopen. Traplopen was al helemaal niet mogelijk. Het leuke in haar werk was dat zij ook graag de klanten uitleg gaf en soms dingen leerde. Ik vond het een goed plan van Marion en liet haar inschrijven voor deze opleiding. Deze verliep voorspoedig en Marion zette haar hulpvaardigheid ook in voor haar klasgenoten en haalde goede cijfers. Na de examens voor de opleiding heeft Marion een baan gevonden als rijinstructeur en is haar WIA-uitkering korte tijd daarna beëindigd.

Helaas bleek na een paar jaar dat dit werk voor Joke veel te zwaar was. De kinderen van haar hadden behoefte aan wat extra aandacht. Joke was zo goed in staat deze aandacht te geven dat het niet onopgemerkt bleef in haar omgeving en de school van haar kinderen. Andere ouders klopten bij haar aan voor advies en ook op de school van haar kinderen deed Joke wat begeleiding.

Aan de slag als kindercoach
Inmiddels zijn gemeentes verantwoordelijk voor de uitvoering van de jeugdwet en zodoende raakte Joke in gesprek met de verantwoordelijke gemeenteambtenaar. Hij garandeerde haar dat zij ingezet zou worden als kindercoach mits zij de juiste opleiding en diploma’s zou hebben. Na een gesprek met Centraal Beheer is Joke begonnen met de opleiding en heeft deze inmiddels met succes afgerond. Daarna heeft zij zelfs nog een specialisatie gedaan. Inmiddels werkt Joke als zelfstandig kindercoach en is zij niet langer arbeidsongeschikt.